40 dagen dank dag 18

06-03-2021

40 dagen dank dag 18

Efeze 6:18 Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bid voortdurend voor alle heiligen.

Ik werk vanaf september bij een thuiszorgorganisatie. Ik kom dan bij verschillende cliënten thuis. Zo ook bij die ene meneer. Ik kwam binnen en ze waren allemaal erg verdrietig ze hadden die dag net te horen gekregen dat meneer ongeneeslijk ziek was. Mijn eerste reactie was dat ik vroeg of ze geloofden in God. Dat deden ze. Ik vroeg of ze het goed vonden of ik voor ze ging bidden. Ik bedoelde s'avonds in de auto of thuis.

Ik merkte echter dat meneer dacht dat ik het daar ter plekke zou doen. Ik durfde dat op dat moment niet. Dacht dat het raar zou zijn en dat ik verkeerd zou bidden. Heb het die avond ook niet gedaan, ja in de auto.
Ik heb die avond gelijk iemand gebeld en om raad gevraagd. De raad die ik kreeg was als ik weer bij die mijnheer zou zijn, ik het weer zou aanbieden en zou uitleggen hoe ik het had bedoeld.
Een paar dagen later was ik weer bij die cliënt. Ik ging met lood in mijn schoenen naar binnen. De hele woonkamer zat vol familie en vrienden.

Ze kwamen afscheid nemen want meneer had besloten om euthanasie te laten plegen. Ik vroeg aan meneer of hij het fijn vond of ik nu voor hem zou bidden omdat ik dat de vorige keer zo had begrepen. Meneer wist niet of de mensen die daar waren het wel wilden. Ik zei dat ik het voor hem deed en wij het ook aan hun konden vragen of zij het er mee eens waren. Iedereen stemde in en ik ging hardop bidden. Met een rood hoofd en een hartslag van 300, maar ik heb het gedaan met behulp van God. Ze waren echt blij met het gebed. Sommigen moesten gewoon huilen.

Een paar dagen later moest ik er weer zijn. Ik had mij voorgenomen om niets te zeggen of te vragen. Ik kwam binnen en het huis zat weer vol. Meneer zat in de tuinkamer met wat mensen, ik ging naar hem toe en vroeg hoe het ging. Mevrouw kwam naar mij toe en vroeg of ik nog een keer voor ze wilde bidden. Natuurlijk wilde ik dat, want ik wist dat God mij zou helpen met dit gebed en dat ik het niet alleen hoefde te doen. Ik vroeg of de mensen die binnen waren er ook bij wilden zijn en dat het misschien wel fijn was om elkaar een hand te geven als verbintenis met elkaar. Iedereen stemde in en ik heb weer gebeden voor al die mensen.

Gewoon hardop zonder rood hoofd zonder een hartslag van 300 maar met een smile van oor tot oor dat ik dit voor deze mensen mocht doen. Dat God mij die kracht heeft gegeven om het te doen.

Ik ben er daarna niet meer geweest. De meneer is er niet meer, maar ik ben zo dankbaar dat ik dit mocht doen 💖

Doe je mee?

Deze 40 dagen stellen we samen met jou op! Pak een schriftje, je mobiel, maar schrijf het op! Heb je iets moois meegemaakt? Ook jouw stukje kan een dag van de 40 dagen worden! mail ons!

Wat staat er in je stukje?

Waar ben je vandaag dankbaar voor
Welke bijbeltekst past daarbij
Heb je een foto erbij? Graag!

Mijn stukje:

Tot morgen!

Team Ladies