Eten wat de pot schaft.....

Mijn man is opgegroeid in een liefdevol gezin, laat dat gezegd zijn...

Mijn schoonmoeder was afgestudeerd en gaf lang kooklessen op de huishoudschool. De recepten die ze maakte, met kerst, verjaardagen of andere familiebijeenkomsten, waren altijd lekker maar dus wel volgens recept. Tijdens het opgroeien in dit gezin, was het maandag gehaktdag, dinsdag bietjes, woensdag tomatensoep, donderdag nasi etc... altijd voorspelbaar volgens echtgenoot, mams heeft daar een ander idee bij. De nasi is nog steeds zijn lievelingsgerecht, maar de bietjes..... daar gruwde hij van, elke week weer. Met of zonder spekkies, maakt niet uit, je eet wat de pot schaft, en nu heeft hij dus voor heel zijn leven genoeg bietjes gegeten en kan ik die niet meer verstoppen in welke stoofschotel dan ook. :-)

In de kerk waar ik zondags aan de diensten deelneem, krijgen we elke week een nieuwsbrief met daarin wie er de zangdienst leidt, wie er spreekt en wie er leiding van dienst is etc. Regelmatig ben ik blij te weten wie er spreekt, soms is de verleiding net iets groter om in bed te blijven liggen, sorry...

Ik heb iemand eens horen zeggen ; je hebt niet 'het geluk' deel van een geweldige gemeente te zijn, net als je niet zomaar 'het geluk hebt' om een geweldig huwelijk of heerlijke kids te hebben.

Hiervoor is tijd nodig, geduld, seizoenen, toewijding, overtuiging, volhouden, trouw en de vruchten van de Geest.

We delen dit leven samen, we zijn een gezin, en ooit mogen we samen genieten in de eeuwigheid waar alles perfect en heerlijk zal zijn.

Maar nu, hier op aarde, in onze gemeente, gaan we samen door de seizoenen, we schuren ons aan elkaar, we eten wel eens iets wat de pot schaft dat ons niet helemaal bevalt, maar daarnaast delen we ook in de glorie in de levens van anderen. We genieten van ontmoetingen, getuigenissen, nieuwe gezichten en oude bekenden. Samen doen we ons best Zijn koninkrijk te bouwen. Door samenkomsten op zondag, @home, jeugd, kinderwerk maar ook spontane gebedsgroepen, Ladies United Events :-)  , samen schoonmaken! en nog veel meer.

Ik kwam hierop omdat ik me aan het voorbereiden ben, nog steeds, op onze reis naar Lapland. Geen idee wat daar de pot schaft. Maar ik heb een kookboek gekocht en elke week kook ik daar een recept uit. Want als ik in Lapland ben wil ik mee eten met de pot, eten wat de pot schaft, net als thuis.

Vandaag hadden we zeebaars met een broodsalade. Ik kan niet anders zeggen dan dat het heerlijk was! Dat was dan weer een meevaller.

Zoals soms een zondag waarbij ik iets meer moeite heb met een spreker of zangleider of iemand anders, eigenlijk vaak best meevalt.

Het gaat immers niet alleen om het ‚podium'! 

Het gaat ook om de ontmoeting, de troostende arm, het 'fijn je te zien vandaag' wat je hele dag weer goed maakt. Je bent er om uit te delen, te bemoedigen, te ontmoeten, lief te hebben, oog te hebben voor elkaar, je kwetsbaar op te stellen naar elkaar om te kunnen ontvangen....

Toch?

Ik wil eten wat de pot schaft, thuis, in de kerk en in Lapland :-)

Liefs, Carmen

nou vooruit, hier is het recept:

Bot (of andere vis) met Scandinavische broodsalade

Scheur het brood voor de salade in stukjes van ongeveer 3 cm. en doe ze in een kom. Voeg prei en rode ui toe en breng op smaak met zout en peper.

 Roer de azijn en suiker los tot de suiker is opgelost n voeg dan de olijfolie toe. Hussel de stukjes brood, prei en ui met deze dressing om en zet weg.

Kruid de vis met zout en peper en bestuif beide kanten met bloem. Verhit de boter en olie in een koekenpan op middelhoog vuur tot de boter schuimt; bak de vis, afhankelijk van de dikte, ongeveer 5 min. aan elke kant. Test of de vis gaar is door het vlees op het dikste stuk met de punt van een mes van de graat te trekken; dit moet heel makkelijk gaan.

Hussel de rest van de ingrediënten door de salade en serveer bij de vis. 

net måltidet dit (eet smakelijk)